Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

 


Η Νεκρή Φύση είναι παράσταση και σύμβολο του απολύτως εφήμερου. Τα εικονιζόμενα προαναγγέλλουν έναν απελπιστικά περιορισμένο βίο. Οι κρεμασμένες χήνες θα οδηγηθούν στην κουζίνα, το καρβέλι θα ξεραθεί, η σούπα που αχνίζει θα κρυώσει και τα φρούτα θα σαπίσουν ή θα καταναλωθούν. Εύθραυστα και προσωρινά, πόσο θα ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΆευτυχίσουν τα κρύσταλλα και οι κομψές πορσελάνες;
Η Νεκρή Φύση μπορεί να μην παραπέμπει στο απόλυτο δευτερόλεπτο της φωτογράφισης, μιλά όμως εξίσου για τη φευγαλέα παρουσία των εκτεθειμένων, για το αστραπιαίο πέρασμα τους. Είναι το επιλογικό μέρος του μεγάλου κειμένου της φύσης, η ταυτότητα της βραχύβιας ύλης.
Αυτά σημειώνει ο Κώστας Μαυρουδής στο εξαιρετικό βιβλίο του με τίτλο ΣΤΕΝΟΓΡΑΦΊΑ, που έπεσε τυχαία στα χέρια μου και εν μέρει δε θα διαφωνήσω, απλά θα προσθέσω, πως, οι νεκρές φύσεις έχουν κάτι μοναδικό, κάτι σπάνιο: να προσδίδουν μια ανέλπιστη χαρά στη βάση της φιλοσοφίας που φυσιολογικά είναι απαισιόδοξη. Προσωπικά είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι μ αυτό το είδος ζωγραφικής και με κεντρίζει ιδιαίτερα, ενώ δεν το περίμενα εξ αρχής, όταν δημιούργησα την πρώτη, τέτοια εικόνα. Κάτι ήσυχο, κάτι ξεχωριστό. Ένα συναίσθημα ωραιότητος ενός κόσμου που δεν είναι.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΕΝ ΕΊΧΑΝ ΤΊΠΟΤΕ ΆΛΛΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ ΤΟΥΣ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ;

    Ο καθένας έχει Ιστορία, όμως τα νερά της γης δεν ανανεώνονται. εξατμίζονται και ξαναπέφτουν στη γη, φαίνεται απλό αλλά δεν είναι. κι ...