Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Ο ΑΣΤΡΆΓΑΛΟς ΤΗΣ ΜΑΡΊΑς 2

 


 

Ο ΑΣΤΡΑΓΑΛΟς ΤΗς ΜΑΡΙΑς
Mερικά πράγματα, απλά υπενθυμίζουν πως υπάρχω
Μια παλιά σου φωτογραφία με θλιμμένο χαμόγελο
Ένα σπασμένο βάζο αρχαίας [υπόθεσης] συνείδηση αιώνων
Στην άκρη της θάλασσας ένα τραγούδι αφημένο. Φρίβςςς, φριβςςς!
Το θρόισμα των φύλλων, το κάψιμο της φωτιάς
όπως το ανέβασμα στην κορυφή των βράχων, με το φύσημα του αγέρα
καθώς εκείνο το μύρισμα του μεσημεριάτικου κάματος
στη μέση των πεύκων.
Μερικά πράγματα, απλά υπενθυμίζουν πως υπάρχω
ένα κύμα στη θάλασσα φριβςςς! φριβςςς!
τα πόδια σου αφημένα εκεί στην άκρη της βρεγμένης άμμου
να μουσκεύει και το άβγαλτο κορμί σου
ακούνητος με το πρόσωπο ανάμεσα στα μπράτσα
τα μάτια κλειστά, χωρίς σκέψη για τίποτα
γιατί όλα ήταν ωραία κι ας υπήρχε μια θλίψη σπουδαία.
Μερικά πράγματα, απλά υπενθυμίζουν πως υπάρχω.
Φριβςςς! φρίβςςς.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΕΝ ΕΊΧΑΝ ΤΊΠΟΤΕ ΆΛΛΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ ΤΟΥΣ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ;

    Ο καθένας έχει Ιστορία, όμως τα νερά της γης δεν ανανεώνονται. εξατμίζονται και ξαναπέφτουν στη γη, φαίνεται απλό αλλά δεν είναι. κι ...