ΠΕΙΝΆΩ ΡΕ!

 

Χτες έκανα δυο πράγματα μονάχα. Όπως περπατούσα στον
πεζόδρομο, δε θυμάμαι σε ποιον δρόμο-είχα πιεί ή δεν είχα πιει;
-κλώτσησα μια μαρμάρινη σφαίρα που την πέρασα για μπάλα
ποδοσφαίρου και το δεξί μου ποδάρι πρήστηκε τόσο που δεν το
είχα ξαναδεί. Ο γιατρός μου έβαλε επιδέσμους και μου είπε μη σε
νοιάζει σε ένα μήνα θα μπορέσεις να ξανακλωτσήσεις. Μετά,
κατέβηκα στην Βαλτετσίου, ξέρετε εκεί που είναι τα εστιατόρια.
Τι μου ήρθε στο μυαλό; Είδα έναν που ήταν έτοιμος να φάει μια
τεράστια μπουκιά και πρόλαβα να του αρπάξω το πιάτο!
Δεν μπορείς να φανταστείς πως με κοίταξε. Πεινάω ρε, του
είπα και κρατούσα το πιάτο. Κι εγώ πεινάω, μου
απάντησε με γουρλωμένα
μάτια και μου ρίχνει μια μπουνιά στο αριστερό μάτι, αυτό που
βλέπετε μαυρισμένο σήμερα. Ο οφθαλμίατρος, μου είπε πως σε
ένα μήνα δεν θα έχω πρόβλημα. Θα ξαναβλέπω.