Πέμπτη 28 Ιουλίου 2022

ΣΠΈΡΜΑ ΚΑΙ ΙΔΈΕΣ

 

 


Έχω ζωγραφίσει τον εαυτό μου ίσως καμιά δεκαριά φορές.
Σκίτσο, παστέλ, ακρυλικά, ελαιογραφία. Σίγουρα,
σκέφτομαι
πως υπάρχει αυτό που κατακρίνουν οι κριτικοί τέχνης.
Κάποιος ναρκισσισμός αλλά ποιος δεν τον έχει για τον
εαυτό του;
Η φύση μας φτιάχνει να μοιάζουμε ο ένας με τον άλλον. Πόσο
μοιάζουμε όμως; Πολύ. Εγώ θα διάλεγα το πολύ. Και εξωτερικά
και εσωτερικά. Είμαστε φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά. Χώμα
και ωάρια. Σπέρμα και ιδέες. Οι άνθρωποι δεν γίνεται να
ξεχωρίζουν παρά
μόνο στον υγιή ανταγωνισμό, στην άμιλλα για την
καλυτέρευση
αυτού του κόσμου. 

Για να επανέλθω στο θέμα της αυτοπροσωπογραφίας,
ήθελα να πω,
πως, φτιάχνοντας αυτή την εικόνα μου, ήθελα να
μουντζουρώσω
κάποιες ναρκισσιστικές τάσεις που υπάρχουν ακόμα
στις άκρες του μυαλού. Δε χρειάζεται να σβήσουμε
το εγώ όπως διατυμπανίζουν
κάποιοι που θέλουν να ισοπεδώσουν τα πάντα.
Κανείς δεν μπορεί
να σβήσει το εγώ, η ζωή μας είναι στηριγμένη επάνω του.
Γιατί
άμα θα σβήσουμε το εγώ, πρέπει να σβήσουμε και το εσύ.
Έτσι
που δε θ απομείνει τίποτα από το εμείς.
Μια μέτρια αυτογνωσία
θα μας έπειθε για τη μετριότητα μας αλλά και την
υπερηφάνεια
μας πως κάναμε κάτι για την ανθρωπότητα.




 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

  Η Νεκρή Φύση είναι παράσταση και σύμβολο του απολύτως εφήμερου. Τα εικονιζόμενα προαναγγέλλουν έναν απελπιστικά περιορισμένο βίο. Οι κρεμα...