ΜΕΡΙΚΈς ΦΟΡΈς ΉΤΑΝ ΠΙΟ ΨΗΛΌΣ ΑΠΌ ΤΑ ΔΈΝΤΡΑ

 

 Το δέντρο είναι μπροστά ή πίσω από 
το βουνό; Καθώς προχωρούσε,
 έξω από τα κάγκελα του σχολείου,
τίποτα δεν βάραινε επάνω του.
 Ήταν δεκαεπτά χρονών.
 Φορούσε εφαρμοστά τζιν, πάνω κάτω-όχι ανοιχτόχρωμα, προς το σκούρο.
Η εφαρμογή τους άφηνε να
 δείχνεται το τέλειο αντρικό του σώμα.
 Πριν από λίγο που έβλεπε
 τον εαυτό του στα τζάμια των βιτρινών, δεν τον θαύμαζε τόσο.
 Ήξερε πως ήταν ωραίος. Του το δειχναν άντρες και γυναίκες, νέοι,
 γέροι και παιδιά.
Σεμνός, δυνατός, ελκυστικό βλέμμα. Τα μαλλιά του , μπούκλες κατάξανθες,
έπεφταν στους γερούς ώμους του. Βάδιζε αρμονικά. 
Το κορμί του, τα πόδια του, τα χέρια, κινούνταν τέλεια συγχρο-
νισμένα με την σκέψη του αλλά τότε δεν ήξερε αν του άρεσε να
 τον θαυμάζουν γι αυτά, τον ενοχλούσε η σκέψη πως θα έβλεπαν
μόνο την εξωτερική του εμφάνιση. Η απόσταση που περπατούσε
 έξω απο τα κάγκελα του σχολείου, θα ήταν ίσως κοντά στα εκατον πενήντα μέτρα.
  Τάχυνε το βήμα του να προλάβει και πολλά
 κεφάλια, αγοριών και κοριτσιών, είχαν ήδη στραφεί και τον
έβλεπαν έτσι που τον έκαναν να νιώσει πως ήταν στην οθόνη ενός κινηματογράφου.
Έφτασε στην είσοδο, έστριψε και μπήκε. Προχώρησε ευθεία προς το πλήθος των
οχτακοσίων μαθητών και
τότε, ένα τεράστιο, Ώωωωωωωωω! σάρωσε το χώρο.
 Κοντοστάθηκε λίγο σαστισμένος. Η ιαχή του θαυμασμού ήταν
 γι αυτόν; Ναι, ήταν γι αυτόν. Ένιωσε κάποιον αόριστο φόβο.
Οι ιαχές των γηπέδων, τα χειροκροτήματα των οπαδών, οι
εκφράσεις λατρείας σαν να τον φόβιζαν. Ήταν το πλήθος,
ο όχλος, ο κόσμος που θαύμαζε την εξωτερική του ομορφιά.
Δε θυμάται ποιος αλλά κάποιος του είχε πει πως είναι μεγάλη
ηδονή να κάνεις τον κόσμο να ουρλιάξει. Αυτός δεν ένιωσε έτσι.
Βέβαια, το συναίσθημα της υπεροχής άνθισε στο πιο ωραίο του
 χαμόγελο, όπως και στο γάργαρο γέλιο της κοπέλας που έτρεξε
 κοντά του να τον αγκαλιάσει, να τον κοιτάξει στα μάτια με λατρεία.
 Ήταν η αδερφή του που τον κοίταζε έτσι, ίδια με τα κεφάλια όλων
 των ανθρώπων που είχαν μείνει στραμμένα αριστερά, επάνω τους.
Ο ήχος του επιφωνήματος, έμενε ακόμα στ αφτιά και τα μάτια του,
σαν τη διαπίστωση πως,το δέντρο είναι μπροστά απ το βουνό.