Μην τρέχεις να με υποτιμήσεις προτού μελετήσεις το τελευταίο μου "και". [Επειδή οι ξερόλες γνωρίζουν τα πάντα] Σημαντικό γνώρισμα των σπουδαίων ανθρώπων είναι η επιμελής άσκηση πάνω στο ζητούμενο προτού απαντήσουν. Με αφορμή τον θάνατο του Θάνου Μικρούτσικου και τον τρόπο που πολλοί τρέχουν να τον εκμεταλλευτούν. Ναι, υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση και στον θάνατο, αγαπημένοι φίλοι και βλάκες, εσαεί. Ιδιαίτερα στον τομέα της εξαπάτησης του κοινού, της αριστεράς και στο πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν και έπαιξαν τα ρεζιλίκια της αριστεράς αλλά και της δεξιάς που ενσωμάτωσε την αριστερή ιδεολογία για να διατηρείται στην εξουσία, έξω από το πόσο ικανός ήταν ο Μικρούτσικος. Θέλω να πω μ αυτό, ίσως πιο ξεκάθαρα απ ότι θέλετε πως η εξάμβλωση της αριστεράς, η καπήλευση της, πως αλλιώς να το πω, έχει φτάσει στο όριο της. Οι πραγματικοί αριστεροί δεν κέρδισαν τίποτε με αυτό τον τρόπο που την εμφάνισαν οι κατά καιρούς μέντορες της και άμα θέλετε ξεκινώ από την μεταγενέστερη μνήμη της με τους Βελουχιώτηδες, τους Γλέζους, τους επηρμένους ήρωες, τον Σάντα, που αυτός λιγότερο κατάλαβε τι συμβαίνει, και που δυστυχώς εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό και τον οδήγησαν στην σημερινή κατάντια του. Για ποιο λόγο πανηγυρίζουν οι δεξιοί τον θάνατο του Μικρούτσικου; και για ποιον οι αριστεροί που έχασαν ένα δικό τους που τελικά δεν έκανε τίποτε όταν ήταν στην εξουσία; Εγώ δεν πιστεύω σε αγάλματα ούτε σε μαριονέτες που θα αναστήσουν [μακάβρια λέξη] τον ελληνικό λαό από την σήψη στην οποία έχει περιέλθει. Με τον θάνατο ενός ανθρώπου, ικανού να καταλάβει πως δεν μπορούσε να αλλάξει το σύστημα ή τουλάχιστον να επέμβει σ αυτή τη διαδικασία, σοβαρά, οδηγούμαστε στην αποτέλεια, δεν μπορώ να βρώ πιο εύσχημη λέξη, αυτού του ίδιου του συστήματος που αναγκαστικά ανάγεται σε πλούσιους και πτωχούς. Άρα, ένας Μικρούτσικος υποχώρησε, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς και έμεινε στη μουσική του. Μαθηματική εξακρίβωση πως δεν του αρκούσε η αριστερά αλλά ούτε και η μεσαία τάξη που κατά βάση αποτελεί το στήριγμα εν΄'ος καλλιτέχνη που αρχίζει να έχει εμβέλεια και υπόβαθρο για την ύστερη μνήμη του μια και τα προς το ζην τα έχει εξασφαλίσει. Ένα μείζον ερώτημα προς τους ανθρώπους της αριστερίστικης κουλτούρας είναι πόσο αυτοί σέβονται τους εκπροσώπους της και κατα πόσο καπελώνουν αυτή ακριβώς την ιδεολογία τους.
Ένα παλιό "κειμενάκι" που νομίζω πως αξίζει να ξαναδιαβαστεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου