ΤΟ ΧΤΎΠΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΎΔΑΣ 5

 

ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ

 

Εσωτερικό δωματίου. Ένα τραπέζι, δύο καρέκλες, κάποιο παράθυρο, λίγο φως.

Μπαίνει ο Έντι Μπάρεττ ενώ ο πατέρας του βρίσκεται ήδη εκεί. Κρατάει ένα γράμμα που διαβάζει και ξανδιαβάζει. Έπειτα σηκώνει τα μάτια και κοιτάζει το γιο του.

ΠΑΤΕΡΑΣ: (με συντριβή) Έζησα τόσα χρόνια τίμιος. [παύση] Σας μεγάλωσα με κόπο, με αρχές... κα τώρα... τώρα έρχεται η απολαβή μου, έρχεται να με ντροπιάσει το ίδιο μου το παιδι...

ΕΝΤΙ: Τι τρέχει πατέρα, τι είναι;..

ΠΑΡΕΡΑΣ: Η κόρη μου και αδερφή σου Έντι, έγινε το μίασμα της οικογένειας! Αυτό τρέχει, πάρε διάβασε.

Ο Έντι  παίρνει το γράμμα και διαβάζει.

ΠΑΤΕΡΑΣ: Διάβασε… εγώ δεν ξέρω πού να κρυφτώ, που να κρύψω το πρόσωπό μου, να μη με βλέπει κανείς. Ο παπάς το λέει καθαρά – τι με κοιτάς, δε διάβασες; Πουλάει το κορμί της σαν τη χειρότερη πόρνη! Ξελόγιασε όλους τους άντρες της χώρας. Θεέ μου τι καταστροφή… (κλαίει)

ΕΝΤΙ: (μοιάζει να μην το πιστεύει) Δεν μπορεί… θα είναι ψέματα.

ΠΑΤΕΡΑΣ: Βουίζει ο τόπος κι εσύ λες πως είναι ψέματα; Όλος ο κόσμος λέει ψέματα; Εδώ μας παρακαλάει να πάμε να την πάρουμε για να τη γλιτώσουμε απ’ τον λιθοβολισμό κι εσύ λες… (παύση, κουνάει το κεφάλι του) Χμ, έχει δίκιο ο παπάς. Εγώ του έχω εμπιστοσύνη, τον ξέρω τόσα χρόνια δεν μπορεί να μωράθηκε ξαφνικά. (παύση) Γι αυτό βιάσου!

ΕΝΤΙ: Τι θες να κάνω πατέρα;

ΠΑΤΕΡΑΣ: Ο κόσμος βουλιάζει απ’ τη συμφορά κι εσύ ρωτάς τι να κάνεις. Έντι, έγινες άντρας πια, κατάλαβέ το! Θα κάνεις αυτό που πρέπει…

Ο Έντι απορεί, κάτι υποψιάζεται αλλά…

ΠΑΤΕΡΑΣ: (σκληρά) Είναι προσταγή! Σε διατάζω μ’ ακούς; Σε διατάζω.

Ο Έντι φοβάται γι αυτό που θ’ ακούσει, κρύβει το πρόσωπό του με τις παλάμες.

ΠΑΤΕΡΑΣ: Θα πας και θα τη σκοτώσεις!

ΕΝΤΙ: (ψελλίζει) Τι λες πατέρα;

Ο πατέρας του τον πλησιάζει και τον κοιτάζει κατά πρόσωπο.

ΠΑΤΕΡΑΣ: (σχεδόν σφυριχτά, με τεντωμένα νεύρα) Θα πας και θα την σκοτώσεις Έντι Μπάρεττ! Δεν αξίζει να ζει. Θα την σκοτώσεις και θα φέρεις το αίμα της πίσω σαν απόδειξη πως ξέπλυνες τη ντροπή μας.

ΕΝΤΙ: (προσπαθεί ν’ αντιδράσει) Δεν μπορώ να κάνω τέτοιο πράγμα πατέρα…

ΠΑΤΕΡΑΣ: Μη μου λες πως δεν μπορείς να κάνεις τέτοια πράξη. Θα κάνεις αυτό που σου λέω εγώ! Αυτό είναι το σωστό… αλλιώς, τι περιμένεις… να τη σκοτώσουν εκείνοι οι άνανδροι; Τι περιμένεις… να γίνουμε περισσότερο ρεζίλι των σκυλιών; … (παύση) Κι ύστερα, αν δεν πας εσύ, θα πάω εγώ ο ίδιος! Και τότε θα είναι χειρότερα για σένα. Διάλεξε!

ΕΝΤΙ: (με περίσκεψη, σιγανά) Θα πάω πατέρα. Θα κάνω αυτό που θέλεις.

ΠΑΤΕΡΑΣ: Θα κάνεις το σωστό και το δίκαιο να λες! Φύγε τώρα, μην αργείς.

Ο Έντι φεύγει. Ο πατέρας του σηκώνεται, κι αργά – αργά βγαίνει κι αυτός. Το φως σιγοσβήνει με το πεταμένο γράμμα να σέρνεται στο δάπεδο σαν από μαγικό σχοινί.