Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΜΙΚΗΣ

 

Για τους ξεχωριστούς Έλληνες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης. Που αν είπε και εκείνο το "όποιος μου μιλάει κινδυνεύει!" μεγαλώνει πιότερο μέσα μας. [Κι έξω μας, παραμένει καλύτερος με τα πήγαινε έλα του απ την Αριστερά στη Δεξιά μια και είπαν πως όλο αυτό ήταν για να μας δείξει πρακτικά το ενωτικό πνεύμα που πρέπει να μας διακρίνει.] Για την Κομμουνιστικότητα και την οικονομική ισότητα, που υποστήριζε, μου επιτρέπεται να πω πως ο μεγάλος μας νεκρός δεν δικαιώνεται. Η μεγαλειότητα του συνοψίζεται στο πολύ σπουδαίο μουσικό έργο του.

 

Φτώχεινε η Ελλάδα, λέει με το θάνατο του Μίκη! πολύ σανό, τρώτε ρε μάγκες! Νιώθεις εσύ ρε παλιόφατσα να σου πήραν τίποτε από την τσέπη; εσύ μωρή κλαμένη γειτονιά έχασες κανα δίφραγκο που δακρυρροείς σαν την Εκάβη στο κάψιμο της Τροίας; Απλά θα πλουτίσουν οι κληρονόμοι του γιατί οι γλώσσες λένε πως ήταν Σκρούτζ ο εκλιπών- παρεμπιπτόντως η τσιγκουνιά θεωρείται από τα χειρότερα ανθρώπινα ελαττώματα [αυτό με τον θάνατο και την φτώχεια κάθε τελευταίου, σπουδαίου Έλληνα, έχει παραγίνει γελοίο. Ο κάθε μαλακομπούκουλας, τσούπ! το κοτσάρει]. Να δούμε πόσοι ακόμα τελευταίοι μεγάλοι θα πεθάνουν στο μέλλον. Πάντως ο Μίκης ήταν πράγματι πολύ μεγάλος. Ενενήντα έξι χρονών.