Ακόμα και στην αναρχία υπάρχει ένα σχέδιο.
Εγώ δεν έχω σχέδιο απόδρασης από έναν κόσμο ηλιθίων.
Υπάρχει ένα μοιρολατρικό: δεν μπορούμε να κάνουμε μεγαλύτερα πράγματα απ όσα μας έταξε η μοίρα. Μοίρα ίσον χρωματοσωμάτια, ίσον χημική ουσία την ώρα που γεννηθήκαμε και δεν φταίγαμε ή μετείχαμε εμείς σ αυτή τη συνουσία. Η ζωή είναι σπουδαίο πράγμα, η μοίρα είναι υλιστική, καθένας μπορεί να τη αναποδογυρίσει γι αυτό πολλοί άνθρωποι είναι ανώτεροι της φύσης.
Τι αλλιώτικη μορφή ψυχολογικής βίας είναι αυτή που μας ψεκάζουν; όλη την ώρα να μας ειδοποιούν αν πληρώσαμε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ του ΟΤΕ, των κοινοχρήστων; παλιά στέλνανε ένα χαρτί και μας ξεχνούσαν, τώρα μας τα ζαλίζουν με τα μηνύματα στο κινητό, στον υπολογιστή, εντάξει κύριοι ξέρουμε πως χρωστάμε αλλά δε ρωτάτε που θα βρούμε τα λεφτά να σας ξοφλήσουμε!
Είναι αλήθεια βαθύτατα μελαγχολικό να χάσεις μια αυταπάτη. Οι άνθρωποι ζούνε χιλιάδες μέρες μ αυτές. Με τις αυταπάτες που είναι κάποια όνειρα στηριγμένα στο πουθενά. Ή μάλλον στο κάπου. Πόσο οδυνηρό είναι να χάσεις ένα τέτοιο όνειρο; Πάντα υπήρχε μια ελπίδα πως κάτι θα γινόταν κι όλα θ άλλαζαν.
Η αρχή στο μυθιστόρημα ΟΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ.
Γιατί
αυτοκτόνησε ο Ιαβέρης; πραγματικά μεγάλο μούτρο αυτός ο Ουγκώ. [Η
Ερωμένη του Ζιλιέτ Ντρουέ, τι ωραίο όνομα για ερωμένη, έτσι τον
αποκάλεσε]. Ωραίος άντρας, φαίνεται στις φωτογραφίες, συγκρίνεται με
τον Όμηρο! τον Δάντη, λογικά ήταν πανέξυπνος, η ποίηση του δεν μπορώ να
πω, πως με κατενθουσίασε, η αθεΐα του σημαντική, το θέατρο του δεν το
διάβασα, είδα κάποτε λίγο απ τον Ερνάνη και εντέλει, ξαναγυρνώντας στους
άθλιους, Λες μισεράμπλες-ωραία Ελληνογαλλικά- Les miserable s, τι να
πω, η αυτοκτονία του Ιαβέρη παραμένει ένα μυστήριο, αλλά δυο εκατομμύρια
Γάλλοι παρέστησαν στην κηδεία του, δε νομίζω πως θα πήγαινα-αν και,
είναι αλήθεια από τους συγγραφείς που με μεγάλωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου