ΘΑ ΠΆΡΩ ΤΟΥΣ ΔΡΌΜΟΥΣ

 

ΆΜΑ ΧΆΣΕΙς ΜΙΑΝ ΑΓΆΠΗ ΓΡΆΦΕΙΣ ΠΟΙΉΜΑΤΑ

Έξω χιονίζει

άσπρες νυφάδες

η δική μου έφυγε, μου λείπει

κι έχω μια παραπάνω λύπη

που έφυγε και δε θα ξανάρθει πια

Ξέρετε τι είναι να μείνεις μόνος και να χιονίζει;

Με άφησε με χιλιάδες νιφάδες

του χιονιού γύρω μου

να σηκώνω ψηλά τους γιακάδες

άσπλαχνα τριγύρω μου

Έξω χιονίζει

μα δε με νοιάζει

θα πάρω τους δρόμους κι όπου με βγάλει

γιατί είναι η λύπη μου τόσο μεγάλη

Ξέρετε τι είναι να μείνεις μόνος και να χιονίζει;

Σηκώνω ψηλά τους γιακάδες

αδιάφορος τάχα μέσα στο άσπρο

και χάνομαι στα λευκά, δες

εσύ που έφυγες και δε γυρίζεις πίσω πια.