ΤΟΥ ΈΡΩΤΑ

ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΟΙ ΕΡΩΤΕΣ

Των αγίων ερώτων λοιπόν
τιριρρρρουμ
Βαλεντίνου και άλλων χρηστών
τιριρρρρουμ
Κι αν λευκή τη σημαία σηκώσαμε
κάποιος μας αγαπά
δεν τελειώσαμε.

Είχαν φύγει τα τρένα για πάντοτε
έτρεχαν τα παιδιά ν ανταμώσουνε
στης ζωής μας τ ανώφελα γκράβαρα
φόρεσαν το σκλαβό περιδέραιο

Η μεγάλη αγάπη, μας σκότωσε
στέγνωσε και δεν είναι η καλύτερη
ντύθηκε το καλύτερο πέπλο της
κι άνευ όρων παρεδόδη στο έλεο-ς

Των αγίων ερώτων λοιπόν
τιρ-ρρρρουμ
Βαλεντίνου και άλλων θεών
τρρρρρουμ
εμείς οι ίδιοι τον ήλιο προδώσαμε
Κανείς δε μας αγαπά
Τελειώσαμε.

Είχαν κάποιοι αγοράσει τη μνήμη μας
το φιλί και τα μάτια, το στόμα
πάντα οι άλλοι, πάντα οι ξένοι μας έφταιγαν
που εμείς δε γυρίσαμε ακόμα

Η μικρή μας αγάπη ξεθώριασε
σαν παλιό παραθύρι μισάνοιχτο
και στον ύπνο, όλοι πέτρες μας πέταγαν
σε καράβι σπασμένο πό ένστιχτο

Θέλω να το πω μα δε μ αφήνετε
μ ένα γέλιο μεγάλο, τεράστιο
ότι αγάπησα ήταν γυμνό φόρεμα
κοριτσιών σε μακρύ ακρωτήρι, προάστιο

που κανείς, μα κανένας δεν πάτησε
μόνο ένα γέλιο πνιχτό κι ορεσίβιο
μοναχός μου στον κόσμο ναυάγησα
γιατί είχα ξεχάσει το δικό σου σωσίβιο.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ Μεγάλα ποιήματα.