Χαμένος χρόνος. Πόσες φορές έχω σκεφτεί αν πραγματικά έχω χάσει χρόνο, παλεύοντας με άσχετα πράγματα, με άσχετους ανθρώπους, σε λάθος τόπους, σε λάθος αγάπες. Έχασα το χρόνο μου μαζί σου, λέμε. Γιατί όμως λέμε πως είναι χαμένος χρόνος; και ποιος είναι αυτός; Υπάρχει πραγματικά ο χαμένος χρόνος;
Ο καθένας μας γνωρίζει πότε χάνει το χρόνο του άσχετο πάλι αν δε θέλει να το παραδεχτεί. Εγώ το έχω παραδεχτεί. Ακόμα όμως δεν μπορώ να του ξεφύγω και νευριάζω όταν αντιλαμβάνομαι πως χάλασα λίγη ώρα ανόητα.
Συνελήφθη πλούσιος που παριστάνει τον φτωχό, στη νεώτερη κατοχική Ελλάδα. Εκτέλεση. Επί τόπου.
Μου προξενούν θλίψη τα έργα μου.
Ότι ζωγράφισα, ζωγράφισα. Δεν θα ξαναπιάσω πινέλο.
Καταλαβαίνω τον άλλον όταν έχει νευριάσει και μου κρατάει μούτρα και ας μην πει λέξη. Εγώ φταίω για όλα, όσα γινήκαν πάνω στη γη.
Δε βγαίνει τίποτε με το να γίνεις σοφός. Χάνεις την αξιοπρέπεια σου.
Μ αρέσει το ύφος μου, η ειρωνεία για την κοινωνία που δε θα γινόταν τίποτε, δε θα άλλαζε τίποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου