ΚΑΝΈΝΑΣ ΆΛΛΟΣ

 

κανένας άλλος μηδέ από την τέχνη δε με αγάπησε όσο εσύ

αλλά αυτή ποτέ δε με ξέχασε

είναι λυπηρό να σε ξεχνούν οι άνθρωποι, πέφτεις στο δάπεδο,
πίνεις αλκοόλ να ξεχάσεις κι εσύ, μα δεν μπορείς

το σάπιο σανίδι φαίνεται

ο κόσμος υφαίνεται

η μαύρη τρύπα του χάμω μου θυμίζει πως κανείς άλλος

δε μ ε αγάπησε

δεν έκλαψε για χαμένο κορμί

Κανείς άλλος μέσα στον θυμό σου για την προδοσία

ω η τέχνη! γιατί μπλέχτηκα στα δίχτυα της;

δεν φταίω εγώ, λέει ο κάθε φονιάς

η γυναίκα έφυγε

κανείς δεν με αγάπησε

εκτός από την τέχνη