ΑΔΙΌΡΘΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΌΦΟΡΟΣ

 

 

Δυο επίθετα, αδιόρθωτος και ανυπόφορος; μπορεί να μου ταιριάζουν, γιατί, σίγουρα θα πρέπει να είμαι ένας ανυπόφορος άνθρωπος. Μου αρέσει όμως αυτό που κάνω όταν πιάνω το στιλό ή τα πινέλα σαν σε μια αιώνια πάλη ΚΑΙ τότε γίνομαι ένα άλλο θηρίο που παλεύει για όσα έμαθε και για όσα μαθαίνει, ενάντια σε μια οικτρή ανθρώπινη πραγματικότητα. Μου επιτρέπεις να σου πω για το φιλάκι στη μασχάλη; Ορισμένα πράγματα στην τέχνη μου γίνονται τόσο γρήγορα που δε φαντάζεσαι! Τι αξία θα είχαν ορισμένα συμβατικά κείμενα μου; Το φιλάκι στη μασχάλη είναι το γαργάλημα-τι λέξη!- του νου, η υποψία πως θα γελάμε ακόμα κι αν μας τυφλώνουν και θα πρέπει να γνωρίζεις πως είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνουμε τους ανθρώπους να γελάσουν από το να κλαίνε. Όμως, να σου πω την αλήθεια με αυτά που γράφω μερικές φορές, αν δεν κάνω τον εαυτό μου να γελάσει, δε θα κάνω κανέναν.

 

Έφτασε και φέτος το Χειμόνιο

Γι αυτό έφαγα σήμερα

Δυό πιάτα φασολόνιο

Στις σκοτεινές διαδρομές

υπάρχει ένα τελώνιο

κι άλλα θεριά ανήμερα.

Ναζί κανείς ή να μη ζει;

Άλλοι αποκρίνονται, Ναζί! Ναζί! Ναζί!

Και μόνο μια κρεολή, θυμόταν

τον Ναζίμ, Ναζίμ, Ναζίμ.

Μου προξενεί θλίψη το γεγονός της διπλοπροσωπίας των ανθρώπων.Οι ίδιοι που τον έβριζαν και τον απεχθάνονταν οι ίδιοι τώρα τον τιμούν.Του βγάζουν λευκώματα και τα τοιαύτα.Κάποιοι που τον σεβάστηκαν, ακούνε τα τραγούδια του και κλαίνε...