Να γράψω κάτι, βέβαια όχι αναγκαστικά αλλά ούτε επίτηδες. Τίποτε δεν με εκπλήσσει πια, τα περιμένω όλα, ακόμα κι αυτό ότι μεγάλωσα. Στην πραγματικότητα η μάθηση και η γνώση δε με βοήθησε παραπάνω, ίσως μόνο πως ξέφυγα από την μεταφυσική, τους θεούς και τους δαιμόνους των απλών ανθρώπων. Αυτό πιστεύω πως είναι από τα πιο δύσκολα στη ζωή ενός ανθρώπου: να ξεφύγει από τις μικρότητες, από τις θρησκείες, και τις δοξασίες. Πάλεψα από παιδί για αυτή μου την πραγματικά δύσκολη υπόθεση γιατί εκτός από τον εαυτό σου έχεις ν αντιπαλέψεις με όλους τους άλλους γύρω σου που κυριολεκτικά αμαθείς προσπαθούν να σου επιβάλλουν ένα κόσμο ανόητο. Κι έτσι δεν μπορείς να τα ανατρέψεις όλα αυτά. Θεωρείσαι και είσαι μάλλον εκτός τόπου και χρόνου γι αυτούς αν δεν πιστεύεις σε έναν θεό. σε ένα δόγμα, μια κοινωνία και αποτελείς μονάδα! αντιμετωπίζεις δε χλευασμούς, μπορεί να σε σκοτώσουν κιόλας και καλύτερα είναι να μη μιλάς καθόλου. Το ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τρέχουν στις εκκλησίες, που παίρνουν αντίδωρα απ του παπά το χέρι, την ίδια στιγμή που η επιστήμη έχει κάνει τα σίδερα να μιλούν μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, ΔΕ ΣΟΥ ΛΈΕΙ ΤΊΠΟΤΑ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου