ΤΡΎΠΙΑ ΕΙΚΌΝΑ

 

 

Αντίδραση. Διόρθωσα το πληκτρολόγιο του νου, κάτι άλλο μας χρειάζεται, εκτός από γυναίκα, ποτό και μάθηση. Αντίδραση μη και δεν αφήσουμε τίποτε πίσω μας, ούτε χνάρι του πέλματος, μη και θα βουλιάξει η γης από την αμέριστη ελευθερία που μας χάρισαν, επειδή ποτέ δεν την πήραμε μόνοι μας, στα χέρια, τόσες φορές λογαριάζουμε να φτάσουμε κάπου, όχι στην απελπισία του εμβρύου, όχι στο άδικο, μα μόνο αυτό διδάσκουμε, αιτιατό μιας νοθευμένης περηφάνιας..

Χαρίσματα ενίοτε, ζωγραφίζω από πέντε αιώνες, άλλοτε γράφω, σπουδάζω τέχνες και ζωή, κουράστηκα τις συμβουλές, αρνήθηκα όλες τις ενοχές, σεβάστηκα την ανθρώπινη αδυναμία, κόλλησα σε έναν κορμό δέντρου την υποψία να γίνω καλύτερος, φοβάμαι το πρόστυχο, χτυπώ μια μπουνιά στον τοίχο και το χέρι μου δε ματώνει, είναι σπουδαίοι κάτι άνθρωποι λέω, εκείνοι που δεν παίρνουν τη μπουκιά από το στήθος του τριαντάφυλλου, αυτοί που αρνούνται να δεχτούν εύκολα την τρύπια εικόνα ενός χαλασμένου κόσμου, βολεμένου στη θέα του χαρτονομίσματος, που λυπάμαι γιατί έγινε έτσι, επειδή το βλέμμα κοιτάζει το άπειρο, πέρα από τα σύννεφα, προσπαθώντας να ξακρίσω το καλό σιτάρι που όμως κι αυτό δε φτάνει να σταματήσει την ανθρώπινη δυστυχία και, ίσως τα καλύτερα όπλα που αγάπησα να είναι τα πινέλα και η γραφίδα.

Η αλήθεια είναι πως άμα δεις τι ζωγράφιζε ο Ρούμπενς, είναι να μην πιάνεις πινέλο.

Γενικά βαριέμαι τις ανανεώσεις. Μελοδραματικά σκέφτομαι να προσθέσω χρώματα στην παλέτα, ν ανανεώσω τα παγάκια στο ψυγείο, το υγρό σαπούνι που τελειώνει πολύ γρήγορα στο σφουγγάρι, να ξύσω τη μύτη στο μολύβι μου που έχει φτάσει στο ξύλο και μου γδέρνει το χαρτί, ν ανανεώσω at last τον χρόνο ομιλίας στο κινητό. Επίσης τη γκαρνταρόμπα μου, που είναι του περασμένου αιώνα. Αυτά. Καλησπέρα σας.

Όλοι οι τρελοί γυρνάνε τη νύχτα, δεν έχουν αλλού να πάνε

ακουμπάνε στις τύχες τ ουρανού

Σα να είναι η τελευταία φορά που αγαπάνε

καμιά πόρτα δεν είναι ανοιχτή θεού.

Νομίζω πως η ανάγκη είναι μια απ τις φρικτότερες ιδιότητες που απέκτησε ο άνθρωπος της Δύσης. Εξ αιτίας της ανάγκης υποδουλώνει τα σπουδαιότερα συναισθήματα του. Γίνεται χαμερπής, χάνει την αυτοεκτίμηση του, υποδουλώνει την ελευθερία του σε συμβιβασμούς ανελέητους, ιδιαίτερα οικονομικούς που έχουν αντίκτυπο στην προσωπική του ζωή. Καλημέρα αναγκασμένοι όλου του κόσμου.

Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις ποιοι σ αγάπησαν και ποιους αγάπησες σ αυτή τη ζωή; Δραματικό ερώτημα αν μας αγάπησε περισσότερο ο φίλος, ο αδερφός, η μάνα, η γυναίκα, προτού φτάσεις να πεις πως είσαι - ήσουν πάντα ένας εντελώς μόνος.