ΠΆΝΤΑ ΚΆΠΟΙΟς ΕΠΙΒΙΏΝΕΙ

 

 

Πάντα κάποιος επιβιώνει, θυμόταν αιώνες τώρα, από την καταστροφή. Δεν υπάρχει η τέλεια καταστροφή, ομολογούσε στον εαυτό του, στους άλλους δεν έλεγε τίποτε. Μελετούσε τους ανθρώπους, έβγαζε το συμπέρασμα οριστικό πως όλοι μπορούσαν να γίνουν κακοί, όταν θα τους δίνονταν η ευκαιρία, ακόμα και ο ίδιος ο εαυτός του. Κανέναν δεν έβγαζε απ έξω, όλοι ήταν στον ίδιο βούρκο. Άλλοι της άγνοιας, άλλοι της γνώσης. Λίγοι πραγματικά γνώριζαν γιατί υπάρχουν. Το πλήθος γεννιόταν, μεγάλωνε και ξαφνικά μια μέρα γινόταν γεροντάκι χωρίς να το καταλάβει. Όσοι επιζούσαν γιατί ένας μέρος των ανθρώπων πεθαίνουν νέοι. Δεν προλαβαίνουν να δουν την ωραιότητα της ζωής.
Είναι ωραία η ζωή; αναρωτιόταν συχνά ο Γιάννης Παράμετρος.
Δεν ήξερε ν απαντήσει με σαφήνεια. Ότι είναι κακιά η ζωή, το υποστήριζε με θέρμη, το έβλεπε, το ζούσε: οι άνθρωποι είχαν βγάλει τις καρδιές άλλων συνανθρώπων των, για θυσία σε θεούς, οι άλλοι τους τηγάνιζαν με καυτερό λάδι, άλλοι τους τύφλωναν, τους σταύρωναν, τους παλούκωναν, τους έριχναν μια σταγόνα στο κρανίο μέχρι να τρελαθούν. Δε χρειαζόταν περισσότερες αποδείξεις για αυτό. Η καλότητα υπήρχε κι αυτή. Εκδηλωνόταν κυρίως με φιλανθρωπίες, με χορηγίες των πλουσίων και από μέρους της Δημοκρατίας, που προσπαθούσε να δημιουργήσει ένα κράτος των ίσων-πράγμα που δε θα το κατόρθωνε ποτέ, ίσα-ίσα το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγάλωνε. Το μίσος μεταξύ των παρέμενε αβυσσαλέο. Ο Παράμετρος περίμενε να γίνει κάποτε μια άλλη επανάσταση των φτωχών. Να έρθουν αυτοί στην εξουσία και στην ουσία ν αντικαταστήσουν τους πλούσιους και να γίνουν ακριβώς το ίδιο κι αυτοί.
-Πάντα κάποιος επιβιώνει; τον ρώτησε ο Μιχάλης με την τραγιάσκα που βγήκε εκείνες τις μέρες από τις φυλακές της Τίρυνθας.
Είχαν συναντηθεί το βράδυ για πρώτη φορά ελεύθεροι και η χαρά τους ήταν έκδηλη. Κάθισαν σ ένα ήσυχο μπαρ.
-Έγινες καλό παιδί; γέλασε ο Μιχάλης ο Βίκινγκς.
-Γεια σου ρε Βίκινγκ! απαντούσε.
-Δε μου απάντησες; πάντα κάποιος επιβιώνει;
-Άμα διαβάσεις την ανθρώπινη ιστορία θα δεις πως ποτέ δεν πέθαναν όλοι..

 

ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ από το νέο μου μυθιστόρημα