Η τιμή του άντρα και η υποχρέωση, είναι ν αγωνίζεται για τη γυναίκα του, το σπίτι του και το φαγητό του γιου του. Από τις πρωτόγονες κοινωνίες μέχρι τις σύγχρονες, ισχύει αυτός ο άγραφος νόμος, που τελικά, φαίνεται πως δεν είναι και τόσο άγραφος, αφού η Βιολογία έχει αποδείξει πως αυτή η αντρική ιδιότητα είναι προγεννητική. Όλοι οι άντρες, έχω την εντύπωση πως το καταλαβαίνουν αυτό από μωρά. Είναι μια αδιόρατη ευθύνη. Και θα μου πεις πως σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα επειδή η γυναίκα εργάζεται αλλά δεν είναι καθόλου το ίδιο. Προσέξτε πόσο αντίκτυπο έχει στην κοινωνία μας ο άνεργος άντρας! Α, τον ακαμάτη, τον τεμπέλη, τον ανάξιο! Ενώ για καμιά γυναίκα δεν πρόκειται να πουν το ίδιο.
Έτσι, όταν ο άντρα μένει άνεργος, αρχίζουν τα ζόρια. Η ανεργία γίνεται μπούμερανγκ, τρώει τα σωθικά, οι ισορροπίες ανατρέπονται. Ο άντρας χωρίς εργασία άγεται και φέρεται από εδω κι από εκεί. Το σπίτι δίχως φαγητό, τα ενοίκια τρέχουν, αρχίζουν οι γκρίνιες, το οικονομικό στρες αλλά και η κακή αντιμετώπιση της κοινωνίας που βλέπει τον άνεργο άντρα σαν ανάξιο, είναι τα αποτελέσματα της ανεργίας. 'Όποιος δεν μπορεί να βρει δουλειά είναι τεμπέλης" διατυμπανίζουν διάφοροι μεγαλόσχημοι βολεμένοι γλειψοκώληδες. Όπως και οι συνδικαλιστές που κατάφεραν από υπερασπιστές των εργατών να γίνουν ρουφιάνοι και φερέφωνα της κάθε εξουσίας. Εκ της ανεργίας προέρχονται και άλλα δεινά. Επιθετικότητα, έξαψη κοινωνική, μέχρι και αρρώστιες. Η ανεργία οδηγεί ακόμα και στην αυτοκτονία. Ποιος νοιάζεται όμως και ποιος γελά, γιατί, χρειάζεται πολύ δύναμη για να ζήσεις σ΄έναν παράλογο κόσμο σαν τον δικο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου