Εγώ μετράω της αυγής τα χρώματα
Κι ας λέτε πως το εγώ δεν σας αρέσει
Καθένας έχει όμως ένα από αυτό
Και πίσω απ’ την ουρά του σιγοτρέχει
Παράτησε λοιπόν και συ τα ψέματα
Πάρε μια πέτρα ρίχτη στο φεγγάρι
Άλλαξε της ζωή μας τα κυκλώματα
Κι ας μένει ίδιο το παλιό τροπάρι
Κοιτάζω απ’ το παράθυρο τα χρώματα
Και δεν λυπάμαι που είναι όλοι φευγάτοι
Χτίζω άλλον κόσμο σε ψηλά πατώματα
Προτού με πιάσουν οι δικοί σας γάτοι
Κοιτάζω την αλήθεια για να βρω
Και σεις το χώμα ρίχνετε στη μούρη
Δεν ξέρω άλλα λόγια να μιλώ
Δεν παίζω εγώ στην πλάτη του καμπούρη
Παλιά ποιήματα μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου