Όλοι αυτοί, τα Ελληνικά νεοείδωλα, μας πρόδωσαν. Κρύβονται τώρα επειδή έχουν κάνει την καλή τους. Απο μουσικάντηδες, Αλεξίου, Παπακωνσταντίνου [μεγάλος αγωνιστής] οι Νταλάρηδες, Σαββόπουλοι , οι μεγάλοι ζωγράφοι Τσόκλης, Φσιανός οι συγγραφείς ολκής, Μουρσελάς [με πολλές χιλιάδες πωλήσεις,] Μένης Κουμανταρέας, Ανδρουλάκης,[χαχχα]. Οι εκδότες Καστανιώτηδες, Κέδροι και λοιπά, Μεταίχμια, Λιβάνηδες.. Όλοι μαζί, σώπα όπου να ναι θα σημάνουν οι καμπάνες, κρυμμένοι πίσω από ποντικότρυπες.. Όλοι αυτοί είναι το αγωνιστικό παρελθόν και παραμένει ο Κύρτσος να μας σώσει απ τις καταστροφές, μαζί με τον Τράγκα και τον Λαζόπουλο . Από όταν έφυγε η 17 Νοέμβρη.
Δυστυχώς δε συμμερίζομαι αυτή τη άποψη. Τίποτα δεν πληρώνεται εδώ. Εδώ υπάρχει ένα σκληρό σύστημα αυταρχισμού, η μεταφυσική δε χωράει. Στον άλλο κόσμο που θα πας δεν γυρίζεις πίσω. Κι ότι έκαμες εδώ δεν τιμωρείται από καμιά θεία δίκη. Αυτή είναι η μετριότερη αντίληψη, αυτών που κατάλαβαν πως η ανθρώπινη ζωή, η ζωή του ενός, δεν αξίζει τίποτε.
Λοιπόν μάγκες, άμα βγαίνεις στο δρόμο, πρέπει να πάρεις και τα όπλα σου..αλλιώς μη βγαίνεις!
Θα πρέπει να περάσουν, τουλάχιστον εκατό χρόνια από τον θάνατος μας για να μιλήσουν για μας και τα έργα μας. Πράγμα που δεν προβλέπεται από τον νόμο. Η ανθρωπότητα έχει εξαντλήσει τα περιθώρια της. Δεν είμαστε τυχεροί.
.Είναι η ζωή μας ανταποδοτική. Όλοι ξέρουμε, πως πρέπει να δώσεις για να πάρεις. Πόσο όμως είναι αλήθεια αυτό; Υπάρχουν μερικοί που δεν δίνουν τίποτα και παίρνουν πολλά;
Θεωρώ την παραδοχή μια από τις μεγαλύτερες αρετές του σωστού ανθρώπου. Αν δεν ξέρεις να παραδέχεσαι την ικανότητα και την αξία των άλλων, μόνο κομπλεξικός ανθρωπάκος μπορείς να υπάρξεις.
Θα μας χωρίζει πάντα μια κιλότα
Eμας του δυο που γίναμε ένα
Αν θες και μια τρύπια καπότα
που θα τυχαίνει στον καθένα.
Κανείς δεν θέλει να είναι μέτριος. Και ποιος το κρίνει. Χρειάζεται αυτός ο ανταγωνισμός που συνήθως γίνεται αθέμιτος-με μπουνιές και με κλωτσιές. Σας εκνευρίζει η μετριότητα;
Είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις την αξία. Να έχεις αξίες σε έναν κόσμο κατακερματισμένο στην αθλιότητα. Δεν γνωρίζω πόσοι άνθρωποι το μπορούν. Πόσοι το έχουν πετύχει.
Ποτέ δεν ξέρεις όταν ανοίγεις μια πόρτα, τι συμβαίνει πίσω της.
Δεν είναι Φθινόπωρο αυτό. Στην Αθήνα μουρμουρίζει μια βροχή, εδώ και καμιά ώρα. Το νερό, ίσα που κάνει τους δρόμους να γλιστράνε. Δεν είναι Φθινόπωρο αυτό, η υγρασία περιλούζει τα κορμιά, ο έρωτας δεν παίζει τα παλιά παιχνίδια στις νεροποντές. Θα έρθει όμως στις καρδιές των ανθρώπων, το παλιό Φθινόπωρο που το χώμα ανάδευε μια καφέ μυρουδιά και τα δέντρα χρυσοκοκκίνιζαν στες αυλές και τις πλατείες.
Δηλαδή, ρε φιλαράκια, μερικές φορές, το άιντε γαμήσου [με γιώτα;] δεν πιάνει τόπο. Όποιος έχει αξία, ας αποδείξει το αντίθετο. Τι σημαίνει άιντε γαμήσου;[με ήτα γαμιέσαι καλύτερα]
Το χείριστον βιβλίο που έχει γραφεί ποτέ, είναι η Αποκάλυψις του Ιωάννη. Απορώ με τους ηλίθιους που θέλουν να κάνουν αριστούργημα, ένα εντελώς ακαταλαβίστικο, μεταφυσικό ονειρόδραμα.Το εξύμνησαν οι Νεοέλληνες, μεταξύ αυτών και ο Ελύτης.
δεν ξεχωρίζει η σάρκα από τον νου.Η ελευθερία αυτής της σκέψης,ανήκει στους καλά σκεπτόμενους
Πρώτες μου σκέψεις για το ΔΙΑΣΧΙΖΩ, τότε που χρειαζόμουν έναν τίτλο..ΔΙΑΣΧΙΖΩ σημαίνει κόβω στη ...μέση,σαν βέλος,σαν αιτία,σαν αφορμή να βρεθώ εκεί που πρέπει,να διανύσω αποστάσεις,να σπάσω το φράγμα του φωτός,να δω τα πράγματα πέρα από την ύπαρξη..
Μοιραία πρόσωπα στη ζωή μας; Δεν πιστεύω φυσικά στη μοίρα. Το μοιραίο πρόσωπο το ορίζουμε μετά, όχι ότι ήταν να το συναντήσουμε.
απ όσα σημειώνω κατά καιρούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου