Μοιάζουμε σα να τα χουμε πει όλα, σα να μην υπάρχουν καινούργια πράγματα σ αυτό τον κόσμο μας και αυτό είναι δυσάρεστο για την υγεία μας όσο και την νοοτροπία του ανθρώπινου αυθορμητισμού που είναι βασικό ερέθισμα για κάποιες αισιοδοξίες για κάποιες καλυτερεύσεις.
Οι φωτογραφίες είναι από ένα έργο μου σπουδή στον Χουάν Μιρό. Καλή Δευτέρα σε όλους κι ας έρθει και η Μπάρμπαρα και ο Αρχίδαμος! [αλήθεια γιατί ακύρωσαν τον Αρχίδαμο; θα πρέπει να κοιτάξω ποιος ήταν αυτός έτσι για την ιστορία]
Αυτή ναι που λες μάγκα, μέσες- άκρες η ζωή μας- ξεφτίλα, μικροχαρές, μαλακίες, που και που κανένα μπεκρή μεζέ, κανας γκόμενος, καμιά χαρακιά στο μενού της σεξουαλικής μας απόλαυσης, και τα σήριαλ ενός μαλακισμένου υπόκοσμου μεταξύ, ΠΑΡΆΝΟΜΗΣ ΑΓΆΠΗΣ- τρίχες δηλαδή, τάχα πως επιβιώνουμε ενός πολιτισμού, κι αν καμιά φορά ξεφύγουμε κι ακούσουμε Γώγου, κανέναν Άσιμο, , άιντε και να διαβάσουμε λίγο, Ράιχ και περί αναρχίας Μπακούνιν γιατί ο Κροπότκιν μας φαίνεται βαρύς, δηλαδή ψευτοκολτούρα εν μέσω πανδημίας και βόρειας νόσου, ανθρώπων δηλαδή σαν εμάς, σαν εσένα και σαν εμένα που δεν νοούμε να καταλάβουμε τίποτα-ούτε γιατί ζήσαμε μηδέ γιατί θα πεθάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου