Τελικά οι υποσχέσεις είναι ένα τζάμπα πράγμα. Ιδιαίτερα προς τους τρίτους. Των δε ερωτευμένων ανυπόληπτες. Η υπόσχεση είναι σκληρό πράγμα όταν έρθει ο χρόνος της τήρησης. Προς τον εαυτό μας νομίζω έχουν κάποια αξία, γιατί εκεί πονεί ως [το κόκκαλο] προς την αξία μας. Προς δε τους άλλους μια απόδειξη πως είμαστε ικανοί. Όπως και να έχει θεωρώ την υπόσχεση δυνατό σημείο της ανθρώπινης κατάστασης. Γι αυτό δεν υπόσχομαι ποτέ.
Ενα μολύβι. Τι είναι ένα ασήμαντο μολύβι;Πόσα πράγματα μπορείς να φτιάξεις μ αυτό; Πολλά. Μέχρι ολάκερο τον κόσμο. Μπορείς να σχεδιάσεις μια πολυκατοικία κι ύστερα οι επόμενοι να την χτίσουν. Αλλά πρώτα απ όλα χρειάζεσαι το μολύβι. Ακόμα και με σπασμένη μύτη ζωγραφίζει κι ας σκίζει το χαρτί. Κοιτάξτε τώρα πως ζωγράφισα εγώ τον εαυτό μου, όταν θα είμαι ενενήντα εξι ετών.
Κουβαλάμε τις καταβολές ενός μάταιου κόσμου. Η διαπίστωση δεν είναι δικιά μου.
Οι τοίχοι γέμισαν αλμύρα
τα κλάμματα σου είναι παντού
Κάτι σου είπα για τη μοίρα
Και συ μου πες η ζωή είναι αλλού
.Δεν είναι θέμα παρθενογέννεσης..Απλά τα πράγματα υπάρχουν από πάντα. Ουτε γεννήθηκαν ουτε πεθαίνουν. Δεν υπάρχει δηλαδή αρχή της ύλης. Ακόμα κι αυτό το περιβόητο μπιγκ-μπάγκ το έχουν αποσύρει οι σοβαροί επιστήμονες. Για ποιο λόγο ν άρχισε κάτι που είναι παντοτινό; Όχι τα κουρκουμπίνια.[ οι κοινωνίες διοικούνται ενίοτε από ανόητους ανθρώπους, δεισιδαίμονες κτλπ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου