-Έλα εδώ ρε!
-Τι να ρθω να κάμω; μου χαλάς το κέφι δε σε μπορώ!
-Γιατί ρε, τι σου κανα;
-Έχεις παραγίνει συντηριτικούρα. Έχεις διαρκώς κατεβασμένα μούτρα..λες και σου πήρανε το βόδι
-Και τι θες να κάνω; να γελάω σαν ηλίθιος και μόνος! που είναι το βόδι; απορεί εν τέλει ο βλάκασμαν
-Ναι, έτσι να κάμεις. Εμείς προχτές με τον Μάικ που δεν έχουμε να φάμε, μόλις του τραγούδησα το "θα σου πάρω ένα κουτί με σπίρτα" δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε το γέλιο μια ώρα!
-Γελάγατε μια ώρα επειδή είπες για το σπίρτο; σουφρώνει τα χείλια του ο αηδίας σύγχρονος Γκρέκος
-Να γελάς επειδή το νιώθεις, επειδή σου σηκώνεται ακόμα το πουλί και έχεις κέφια για αστεία, επειδή θέλεις να ζήσεις και να χαρείς, όχι να πεθαίνεις μέσα σε μαυρίλες και σεμνοτυφίες..
-Με λες σεμνότυφο επειδή είμαι σοβαρός; επειδή είμαι μετρημένος; εσύ δεν είσαι καλά!
-Αυτά σε έχουν φάει! οι σεμνοτυφίες, οι κρυμμενο-αηδίες σου, τάχα πως σου φταίνε οι λέξεις και οι εικόνες..
-Ε, πως! δεν μπορούμε να τα μηδενίζουμε όλα, υπάρχει και θεός, κουνάει το κεφάλι του ο πλερέζαρμεν
-Υπάρχει ε;
-Ποιο; το βόδι; κοιτάζει γύρω του με τρόμο
-Κι άμα σου πω και το άλλο θα φύγεις τρέχοντας και δε θα μου μιλάς εσαεί..
Μένει να με κοιτάζει σαν χάνος.[πως κοιτάει ο χάνος; έχετε δει ψάρι να σε κοιτάει;]
-Αλλά εγώ θα σου το πω εσύ έτσι κι αλλιώς: φοβάσαι γι αυτό δε γελάς! γι αυτό γίνεσαι σεμνότυφος και τάχα ταπεινός. Φοβάσαι τις λέξεις, τις εικόνες.. μόλις δεις ζωγραφισμένο μουνί κάνεις σαν να μην το βλέπεις-μήπως και το είδες καμιά φορά κατάμουτρα;
-Εσύ από αυτά που κάνεις πήγες χαμένος!
-Ενώ εσύ πήγες μπροστά! πα να φύγω δε σε αντέχω Γκρέκο, μου χαμηλώνεις το ηθικό που σε βλέπω μέσα σου κι απ έξω σου μαυρισμένο. Και το χειρότερο που δε βλέπω να αλλάζεις ούτε με χειρόφρενο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου