ΤΟ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟ ΕΊΝΑΙ να ερωτευτείς το μυαλό του άλλου.

Άμα δεν έχεις ούτε μια ελπίδα πως νιώθεις;
Έχετε την εντύπωση πως σας συμπαθούν οι άνθρωποι; [Αφέλεια ενός συμπαθούς]
Όταν αρχίζω μια καινούργια θεματολογία στη ζωγραφική, χαίρομαι. Όπως εδώ που όλα θα γίνουν στο στιλ ποπ αρτ. Σχεδιάζοντας τον Τζονι Ντεπ, παρ ότι δεν μπορώ να πω πως με συναρπάζει και τόσο κινηματογραφικά, εδώ μου βγαίνει πολύ όμορφος, πολύ έξυπνος! [Είχε δίκιο κάποιος που είπε πως η μόνη χαρά στη ζωή είναι η αρχή.]

Υπάρχουν μερικές φορές που περιμένω κάτι κι άλλες φορές που δεν περιμένω τίποτε. Και οι δυο είναι τόσο δυνατές
που δεν ξέρω ποια να διαλέξω.
Ποτέ δεν ξέρεις όταν ανοίγεις μια πόρτα, τι συμβαίνει πίσω της.
Δε δέχομαι κουβέντα από ανθρώπους που δεν έχουν πιάσει πινέλο στα χέρια τους και κάνουν τους επιστήμονες περί των τεχνών όντας κακοσκεπτόμενοι και ανθρωπάκια, γλυφοκολάριοι, κακομούτσουνοι και μεσάζοντες για να βγάλουν κάποιο φράγκο από τους καλλιτέχνες αλλά και από τους ηλίθιους που υποτίθεται ότι διοικούν αυτά τα δρώμενα περί του πολιτισμού.
Μόνο οι μεγάλοι αντέχουν τις σκληρές και "κακές" κριτικές για το έργο τους.
Να σου χαρίσω ένα τρένο, θα γυρίσεις πίσω;
αλλά εγώ σημειώνω τις σκέψεις μου χωρίς να παίρνω το μέρος του ζωγράφου ή του συγγραφέα αποφεύγοντας τις λακκούβες της γλυκανάλατης κολακείας και του ανόητου τι μεγάλος, τι σπουδαίος, και τι υπέροχα είναι τα έργα σας κυρία, και, κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι το μέγεθος ενός καλού και ενός κακού ζωγράφου που επιζητεί επιμόνως την καταξίωση μέσω της τέχνης του και αυτό δεν είναι αντίνομο.
Το χειρότερο είναι να ερωτευτείς το μυαλό του άλλου; [εν ζωή φυσικά.]
Εντάξει, το δίκιο είναι με τους δυνατούς της Ιστορίας αλλά όχι και επαναστάτες των πούρων! [η καμπάνα χτυπάει για τους υπερεκτιμημένους Τσε.] Δε συμφωνώ με τους πολλούς τι να κάνουμε; θέλετε μια επανέκδοση του Τσε; εύκολο. Ο Φασούλας δεν απέχει πολύ. Για ξανακοιτάχτε τον!
Οι πιο απαιτητικοί είναι οι φίλοι που μας αγάπησαν και γιατί όχι.
ΚΡΑΤΑΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.
Είμαστε δηλαδή υποχρεωμένοι να κάνουμε κάτι σ αυτή τη ζωή;
Κρατάω αυτό που μου λείπει. Το ένα και το άλλο. Τι είναι το ένα και τι το άλλο, αφού είναι να πάω, θα πηγαίνω. Το ένα είναι από αυτή τη στιγμή που αισθάνομαι πως ο χρόνος πρέπει να διορθωθεί, όχι μέσω του νοήματος αλλά μέσω των λέξεων. Άρα αν θα φωνάξω α, χωρίς δύναμη, δε λέει τίποτε στον κόσμο. Αν όμως πω ααααά; δεν είναι αλλιώτικα; Όπως ας πούμε πως αυτοί οι διακόπτες είναι Μπέκερ. Είναι όμως Μπέκερ; ή είναι ιμιτασιόν; Το καζανάκι είναι αυθεντικό Νιαγάρας; ε, τότε θα το κρατήσουμε και όσο αντέξει. Λογικά είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε κάτι, δεν ξέρω τι. Διαλέχτε. Δύσκολο αυτό το κωλορήμα. Πάντως, για την φιλοσοφία των ειδών, οι ηθοποιοί είναι ανώτερον τοις ανθρώποις.
Ουσιαστικά δε βλέπω καμιά ηθική επιταγή κανενός ανθρώπου χωρίς αυτό να δείχνει αμοραλισμό, παρά μόνο μια απολυτότητα των πραγμάτων και της ανάγκης.
Τι σόι μοναξιά προτιμάτε; με χρήμα ή άνευ, διαφέρουν οι μοναξιές...
Πσάχνω να βρω κάτι που δεν το έχω και δεν το βρίσκω. [Έφαγα και καυτερή πιπεριά.]
Γιατί έχω την εντύπωση πως συνεχώς ασχολούμαστε με άλλα, εκτός από αυτά που πρέπει;
Αν θέλεις να σε διαγράψουν οι φίλοι σου πες τους την αλήθεια για τη μούρη τους.
Εγώ απορώ μαζί σας που λέτε πως με καταλάβατε. Είμαι πιο ύπουλος και πιο έξυπνος από τον Άμλετ. [Εδώ, εννοώντας τον σύγχρονο άνθρωπο.]
Τι θέλεις να κάνουμε; να φάμε ή να κάνουμε έρωτα; ρωτά ο ανήρ.
-Ότι θέλεις εσύ, πάντως φαΐ δεν έχει, η γυνή.
Αν δεις στ όνειρο σου ότι κάνεις έρωτα με μελαχρινή είναι αμαρτία;
4 εκατό μύρια χρόνια οι ανθρωπίδαι προσπαθούν να επιβάλλουν ηθική στον πλανήτη Γη.
Οι πρώην εραστές είναι καλύτερα να διαγράφονται ή να συνυπάρχουν σαν γλάστρες;
Ότι υπάρχει στη ζωή, έτσι και στην τέχνη. Ζωγραφίζοντας παλιά,αυτό το γυμνό, κάποιοι είπαν, σίγουρα, πως είναι σεμνό και δεν προσβάλλει. Εγώ τους κοίταζα με μισό μάτι, το άλλο μισό είχε φύγει ταξίδι για τον κόσμο της ευτυχίας.
ΣΕ ΕΝΑΝ ΒΡΕΓΜΕΝΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΜΠΡΕΛΑ.
Φυσικά η πιο ηλίθια θρησκεία ο μωαμεθανισμός.
Γιατί δεν ζωγραφίζουν οι όμορφες γυναίκες; Φαντάζεστε την Μέριλιν με πινέλα;
Αν μου πεις πως είσαι έξυπνος και χριστιανός θα σε λυπηθώ.
Αν μια μέρα της ζωής σου δεν έχεις τι να κάνεις, έχεις αποτύχει.
Μερικές φορές θέλω να ζωγραφίσω χωρίς να λερωθώ, χωρίς να βάψω τα χέρια μου κόκκινα. Κι άλλες να κλαίω χωρίς να δάκρυα, δίχως να πρασινίσει το μάτι μου για όσα δεν μπόρεσα.