ΣΥΓΝΩΜΗ, ΛΆΘΟΣ

 

Λάθος 

Συγνώμη λάθος μου
που δεν σε μέτρησα σωστά
που θέλησα να κατεβάσω το κεφάλι και
να προσπαθήσω να σε κρύψω.
Ντροπιασμένη που σε έθαψα στα κατάβαθα της αβύσσου μου
το σκοτάδι.
Τιμωρώντας σε στην αιώνια λήθη 
σε μαστίγωνα βίαια κάθε φορά που έβγαινες στην επιφάνεια
να πάρεις φως, σε έσυρα αγκομαχώντας σαν Σταυρό μαρτυρίου
με κραυγές και αλαλαγμούς αυτολύπησης
Δεν φαντάστηκα πόσο πολύτιμο είσαι
Με έμαθαν να σε μισώ,
μαζί με την οποία μου ατέλεια με έπεισαν
να σε κρύβω βαθιά μέσα στο είναι μου 
σαν ύβρη πεπεισμένη ότι το ψέμα είναι η πανοπλία της ζωής
Δεν έχεις θέση στον τέλειο πλαστό τους κόσμο
Χωράς όμως μέσα μου εσύ και όλα τα λάθη του κόσμου
ετοίμασα ένα πάρτι για εσάς,
να σας δεξιωθώ με τις τιμές που σας αρμόζουν
Ώστε να μετατραπείτε στην σοφία του συλλογικού,
λικνίζοντας ατελείς, μοιραίοι, μικροί, λίγοι
θα σας παίζουν μουσική σ ένα απάγκιο για τους απόκληρους του τέλους
Χορεύω μαζί σας για την λύτρωση ….
σε αγαπώ Λάθος μου

 

[το ποίημα είναι κάποιας ανώνυμης ποιήτριας]