ΦΑΝΑΤΙΣΜΌς ΦΕΤΙΧ ΚΑΙ ΑΝΟΗΣΊΕς

 

 

-Λοιπόν το αποφάσισα! μου ανακοινώνει.

-Τι είναι ρε μαλάκα; ρωτώ με αγωνία. Παντρεύεσαι την καλή σου;

-Όχι, μουδιάζει, σφίγγεται. Δεν βγαίνουν τα έξοδα.

-Ε, τότε τι αποφάσισες ρε βλήμα; ερωτώ απορημένος.

-Θα ταξιδέψω στο Τορίνο! μου λέει σιγανά, κοιτάζοντας γύρω.

-Τι φοβάσαι ρε! του φωνάζω. Ωραία, θα πας στο Τορίνο, ωραία πόλη είναι, θα κάνεις διακοπές, δε θυμάμαι, έχει θάλασσα το Τορίνο..

-Δεν ξέρω! δε με νοιάζει! μου σφυρίζει, κλείνοντας μου το στόμα, έτσι που να μουγκρίζω αντί να βγάζω λέξεις... Έχω ένα σκοπό αλλά μη μας ακούσει η δικιά μου!

-Γιατί ρε; κάνω συνομωτικά κι εγώ στ αυτί του. Τι πρόκειται να κάνεις κανένα έγκλημα;

-Όχι...αλλά..είναι κάποια έξοδα, καταλαβαίνεις. Χρειάζομαι μόνο για την αγορά εκατόν δέκα ευρώ;

-Τι θ αγοράσεις ρε; καμιά πολυκατοικία στο Τορίνο; γελάω.

-Όχι ρε μαλάκα, μια φανέλα πάω να πάρω!

-Τι φανέλα ρε μαλάκα; ξαφνιάζομαι...[δεν τον είχα και για τόσο μαλάκα.]

'Ελα, μαλάκα, τη φανέλα του Τριστάνο πάω να πάρω, τι με πέρασες...Ρονάλντο είναι αυτός..

-Του Τριστάνο; αυτού με την Ιζόλδη; απορώ.

-Ποια Ιζόλα..τι μου λες! Ρο-να-λντο! δεν τον ξέρεις;

-Ααα! τον ξέρω, αυτόν που χτενίζεται όταν βάζει γκολ.. αυτόν δε λες; α ναι, να πας ρε μαλάκα, να πας και να δώσεις διακόσια, τριακόσια ευρώ, μην είσαι μαλάκας έχει ανάγκη η Γιουβέντους από τα ευρώ σου! πρέπει να συμπληρώσει τα χρήματα που έδωσε για να τον αγοράσει..

-'Εχει μαζέψει από τις πωλήσεις των φανελών πενήντα εκατομμύρια ευρώ, μου λέει ηλίθια.

-Και με τα δικά σου θα φτάσει τα πενήντα εκατομμύρια και εκατόν δέκα ευρώ, του λέω πιο ηλίθια και δεν αντέχω άλλο.

Του χώνω δέκα μπουνιές στο αδιόρθωτο κεφάλι του- έτσι που να μείνει χωρίς κεφάλι, τι το θέλει αφού έτσι κι αλλιώς δεν το βάζει να εργάζεται.