Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ



Ωραίο είναι να έχεις σχέδια, να κάνεις όνειρα, ακόμα κι αν φαίνονται απραγματοποίητα, σημαίνουν ζωντάνια, όρεξη, ζωή. Εγώ ακόμα γελώ μερικές φορές όταν αναθυμάμαι κάποια από αυτά τα σχέδια και λέω..."μα είναι δυνατόν να έκανες τέτοια σχέδια;" Μέχρι να φτιάξουμε μια φάρμα με...γαϊδουράκια είχα σχεδόν αποφασίσει με κάποιους φίλους, οικολόγους!. [Εντάξει κι ο Καζαντζάκης αποπειράθηκε να κάνει [έκανε;] νταμάρι με τον Ζορμπά, δικαιολογώ τον ταπεινότατο εαυτό μου,]
Ευγένιος Ντελακρουά, φιλέλλην. 'Έχει ειπωθεί κατά κόρον αλλά μια ακόμη δε βλάφτει: ο φιλελληνισμός υπήρξε ισχυρό ευρωπαϊκό κίνημα. Χωρίς αυτό θα ήτο αδύνατη η ελευθερία της Ελλάδος. Τους χρωστάμε αλλά πρώτα απ όλα, μας χρωστάνε, δε μας κάνουν καμία χάρη απλά πάντοτε μας είχαν ανάγκη.
Ε, τώρααα...είδα έναν άντρα να φορεί κόκκινο παντελόνι! Σαχλέ δεν είναι; και μάλιστα προς το ροζέ, σακατεμένο; Νομίζω πως έχουν κάποια σημασία τα χρώματα που διαλέγει κανείς να φορεί ή είναι ταμπού; Ας πούμε, εγώ, δε θα φορούσα κόκκινο παντελόνι κι ας κυκλοφορούσα... γυμνός! Βέβαια, συντηρητικός δεν ήμουνα ποτέ αλλά, να, κάποια πράγματα δε μου στέργουν. [Άλλο ταμπού;] Θα μου πεις κι ανοιχτό πράσινο που φορούσε ο άλλος τι ήταν;
τόσο απλά.
Το παράπονο μιας στιγμής έφτανε στο γαλάζιο φέγγισμα
ότι δεν αγαπήσαμε μόνο τον εαυτό μας δεν ερωτευθήκαμε για να κάνουμε παιδιά
ήρθαμε εδώ ακέραιοι γεμάτοι απρέπεια.
Είμαστε μια καταβροχθιτική κοινωνία, μια μισερή κοινωνία, που δε σέβεται κανένα νόμο και όσο για την περιβόητη εξυπνάδα του Έλληνα, την καπατσοσύνη, όλα είναι κολακείες. Σε τι συνίσταται η εξυπνάδα του μέσου Έλληνα; ποια είναι η προοδευτικότητα του; ποια είναι η μόρφωση του όταν τα 80% των νοικοκυριών δεν έχουν βιβλιοθήκη σπίτι τους; Τους περισσότερους που ρωτώ δεν έχουν ανοίξει βιβλίο από τα γυμνασιακά τους χρόνια. Αυτή είναι μια άθλια διαπίστωση αλλά διαπίστωση: Οι περισσότεροι Έλληνες είναι ανιστόρητοι, αγεωγράφητοι, ημιμαθείς στο έπακρον μπουρδολογούν και ψεύδονται ασύστολα, συνεχίζουν να πιστεύουν πως η καλύτερη γνώση τη ζωής, είναι του πεζοδρομίου. Στη δε πολιτική κατάρτιση είναι φωστήρες. Μπορούν να σου αναλύσουν με κομπασμό την όποια πολιτική κατάσταση, ξέρουν τα πάντα- να σου πω εγώ, εσύ δεν ξέρεις, είναι η συνηθέστερη φρασεολογία τους- και τους πάντες, χτες ένας μου λεγε πως μένει κοντά στο σπίτι του Σαμαρά και άρα, ξέρει περισσότερα για την πολιτική κατάσταση της χώρας!
Θεωρείτε τον εαυτό σας έξυπνο; Ευφυή; Είσαστε ικανοποιημένη που είστε αυτή που γεννηθήκατε ή θέλατε να είστε κάποια άλλη; Δύσκολες ερωτήσεις. Εξ ιδίων, κρίνοντας αλλότρια, θα απαντήσω πως δεν ήθελα να γεννηθώ άλλος αλλά... μπορεί να λέω και ψέμματα. Δε μιλάω για τα υλικά αγαθά, πχ χρήματα, τύχη κλπ αλλά για την ίδια την ταυτότητα σας: ωραιότητα, εξυπνάδα, υπερηφάνεια, αφοβία, εργατικότητα, μεγαλοσύνη. Μήπως θέλατε τελικά να γεννηθείτε κάποιος άλλος;
Η ευγένεια είναι προτέρημα. Είναι αρετή. Είμαστε όμως πραγματικά ευγενικοί ή προσποιούμαστε; Και είναι κάτι σαν γενετήσια ιδιότητα ή πρόσθετη στον άνθρωπο; Μου αρέσουν οι ευγενικοί άνθρωποι ακόμα κι αν πολλές φορές τηρούν κάποιους τυπικούς κανόνες αναγκασμένοι από τον χώρο. Η ευγένεια τελικά για μένα είναι δείγμα υψηλού πολιτισμού. Δεν είναι όμως όλοι οι άνθρωποι ευγενείς. Ούτε γίνονται.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως είναι αδικημένοι στη ζωή. Άλλοι από τη φύση, άλλοι από την τύχη, που δεν γεννήθηκαν πλούσιοι-αυτή θεωρούν την μεγαλύτερη αδικία- κι άλλοι από τον ίδιο τον εαυτό τους. Είναι όμως έτσι; και πόσοι μπορούν ν αλλάξουν αυτή την "άδικη" μοίρα; Μα βάση την Ιστορία, πολύ λίγοι τα καταφέρνουν, άρα οι πολλοί δεν είναι αδικημένοι από τη φύση, τουλάχιστον.
Υπάρχουν κάποιες ωραίες γυναίκες, κάποιοι ωραίοι άντρες με μια γλυκύτητα, ένα φως, μια καλότητα, λες και είναι φερμένοι από άλλον κόσμο. Μπορεί να είναι και παιδιά. Φαντάζομαι όλοι τους έχουμε συναντήσει. Δεν μιλάω για την ομορφιά, μόνο την εξωτερική. Κι όμως αυτούς τους ανθρώπους οι περισσότεροι τους έχουμε χάσει. Βέβαια, μπορεί να μη τους έχεις γνωρίσει πολύ, μπορεί ένα κοίταγμα, ένα χαμόγελο, μια άλλη παρουσία. Δεν ξέρω αν περιέγραψα καλά αυτό που θέλω να πω.
Η υπόσχεση είναι σκληρό πράγμα όταν έρθει ο χρόνος της τήρησης. Προς τον εαυτό μας νομίζω έχουν κάποια αξία, γιατί
εκεί πονεί ως [το κόκκαλο]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΕ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΠΕΡΝΆΝΕ ΑΥΤΆ

  Φίλε κόφτην καραμέλα σου και πούλησε τη στους άλλους σε μένα δεν περνάνε αυτά εγώ ξέρω πως απέτυχα παταγωδώς και δε με σώνει κανένας αγωγό...