...και άλλλα!

 

Για να ξεφλουδίσεις μια βραστή-καυτή πατάτα,

είναι σαν να προσπαθείς να κάνεις έρωτα

με μια γυναίκα που δεν ψιλοθέλει.

Κι όσο βιάζεσαι να φας την πατάτα τόσο καιγεσαι.

Και η γυναίκα τόσο καίγεται που γελά και πάει κι έρχεται από τη μια άκρη στην άλλη

 

Πάντως το να ανταλλάσσεις ιδέες είναι άκρως ερωτεύσιμο, ελκυστικό. Κι αν έχεις σπουδαίους συνομιλητές ακόμα πιο συναρπαστικό. Είναι όμως πολύ δύσκολο αυτό, να βρεις δηλαδή αξιόμαχους αντιπάλους. Γιατί, οι συνομιλητές είναι αντίπαλοι, τότε μόνο έχει αξία μια κουβέντα, ένας διάλογος.

 

Τι ωραία! μεγαλώσαμε. Όχι μόνο εγώ. Κι έτσι μου ρχεται να αρχίσω τη βιογραφία μου. Σκέφτομαι μάλιστα, να γράψω μόνο για τα πολύ μικρά μου να μην ρίξω μεγάλες πέτρες, αλλά, μόνο τα μικρά χρόνια, μέχρι τότε στην έκτη Δημοτικού και τι ωραίο να τα θυμάσαι αυτά, λες και ήταν χτες που με γέννησε η Ανθούλα κι έπινα γάλα μέχρι τέσσερα χρονών που με βάφτισαν και το θυμάμαι που έκλαιγα γιατί αλλιώς τι ήρωας θα ήμουν αν δεν έβγαινα από την κολυμπήθρα για να τσακωθώ με τον παπά-Σπύρο, ενώ ο πατέρας μου αναρωτιόταν, μεθυσμένος ίσως, τι σόι παιδί είναι τούτο