ΚΑΝΕΙς ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

Το βράδυ δεν ήταν δικό μας

Περιμέναμε κάποιους από μακριά να φτιάξουν την διαβίωση μας

Εμείς ήμασταν ξένοι εκεί, φερμένοι απ το βασίλειο της Ασίνης

Τι δουλειά είχαν αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ μας;

Μήπως και ήξεραν ποιος έκανε τη ζωή;

Κι έπειτα εμάς δεν μας ενδιέφεραν

αφού η θάλασσα ήταν τώρα μπροστά μας- κυρά κι ορφανεμένη.

Κανείς πειρατής

Δεν θα χαλούσε το ωραίο μας βράδυ

Για ποιο λόγο άλλωστε

Τα καράβια μας ήταν πιο δυνατά απ των Αχαιών

Τίποτα και κανένας δεν μπορούσε να σταματήσει την εξέλιξη μας

Το βράδυ, ήταν σκοτεινό

Πιο σκοτεινό απ του Παλαμά το όνειρο

..στη θάλασσα εκεί, στην ρηχή και την ήμερη.

Κανείς δεν ήθελε να φύγει

Που να πήγαινε, άλλωστε τα κλειδιά ήταν παρμένα

Στη θάλασσα εκεί, την πλατειά την μεγάλη

Βέβαια, εμείς είχαμε τα σχέδια μας

κανείς δεν μπορούσε να μας σταματήσει...