ΣΚΗΝΟΘΕΣΊΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕ

 

ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

 

 Για σκέψου, πόσα πράγματα δεν ξεχάσαμε από το όνειρο;

Μα εγώ, πήρα ένα καράβι πρωινό και ψάχνω να σε βρω

Δεν άκουγα τους άλλους που έλεγαν πως για πάντα σε χάσαμε.

 

Σε βρήκα ένα σούρουπο πνιγμένη στην αλμύρα

Μιας θάλασσας που τόσο πολύ αγαπήσαμε

Κι άκουσα την ίδια να σου λέει το σ΄αγαπώ

Και ζήλεψα που δεν μ’ άφησε πρώτος να σου το πω

 

Ήσουν το παράθυρο που άνοιξε

Μια βραδιά Καλοκαιριού

Όνειρο που αχνά με τύλιξε

Στο κόκκινο που αγαπώ

 

Ρόδο του θεού που κύλησε

Στην πόρτα του μικρού σπιτιού

 

 

ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

 Εγώ μετράω της αυγής τα χρώματα

Κι ας λέτε πως το εγώ δεν σας αρέσει

Καθένας έχει όμως ένα από αυτό

Και πίσω απ’ την ουρά του σιγοτρέχει

  

Παράτησε λοιπόν και συ τα ψέματα

Πάρε μια πέτρα ρίχτη στο φεγγάρι

Άλλαξε της ζωή μας τα κυκλώματα

Κι ας μένει ίδιο το παλιό τροπάρι

 

Κοιτάζω απ’ το παράθυρο τα χρώματα

Και δεν λυπάμαι που είναι όλοι φευγάτοι

Χτίζω άλλον κόσμο σε ψηλά πατώματα

Προτού με πιάσουν οι δικοί σας γάτοι

 

Κοιτάζω την αλήθεια για να βρω

Και σεις το χώμα ρίχνετε στη μούρη

Δεν ξέρω άλλα λόγια να μιλώ

Δεν παίζω εγώ στην πλάτη του καμπούρη

 

Αν δεν σας αρέσει αυτός ο δρόμος

Πάρτε άλλον για να δούμε που θα βγάλει

Εγώ θα συνεχίσω στον παλιό

Αυτόν που εσείς έχετε ξαναχάσει