Στη πορεία του ο άνθρωπος, περίπου 6-6.500.000 χρόνια, δημιούργησε άπειρους θεούς, ων ουκ έστιν αριθμός, προσπαθώντας να καλύψει ανάλογες ανάγκες που δημιουργούσε η διαφορά του εγκεφάλου του και σύμφωνα με τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούσαν στην κάθε περιοχή του πλανήτη. όλοι αυτοί οι θεοί μοιάζουν μεταξύ τους και έχουν σαν κοινές διαφορές το διαχωρισμό του καλού απ το κακό. Καλό και κακό φυσικά στη φύση και κατ επέκταση στο σύμπαν δεν υπάρχει.
Πιθανότατα είναι μια εξίσωση που επέρχεται από την αντίθεση αυτών των δυο. Οι θεοί των ανθρώπων έχουν αδυναμίες σαν αυτές των δημιουργών τους. Όπου δεν μπορούν να εξηγήσουν τον κόσμο, μετέρχονται των θαυμάτων, της μεταφυσικής και προσπαθούν να στήσουν δόγματα και αλήθειες. Αυτή είναι μια αδυναμία εξήγησης του φαινομένου, επειδή οι άνθρωποι δεν ανήκουν ταυτόχρονα και διαχρονικά σε κάποιο στάσιμο ον και ούτε οι πολιτισμοί που δημιούργησαν είναι δυνατόν να έρθουν σε πλήρη αντιπαράθεση, η συσχετισμό δυνάμεων που επέδρασαν για την κατανοητότητα τους.
